محمد بن حسین بن عبیدالله بن حسین علوی شریف، مکنی به ابوعبدالله. وی ادیب و شاعر و خطیب بود که در جمادی الاّخرۀ 408 هجری قمری درگذشت. در دمشق عهده دار امر قضاء و نیز نقابت اشراف بود. وی را دیوان شعری است. (از معجم المؤلفین ج 9 ص 244 از الوافی ج 3 ص 7 و قضاه دمشق ص 39)
محمد بن حسین بن عبیدالله بن حسین علوی شریف، مکنی به ابوعبدالله. وی ادیب و شاعر و خطیب بود که در جمادی الاَّخرۀ 408 هجری قمری درگذشت. در دمشق عهده دار امر قضاء و نیز نقابت اشراف بود. وی را دیوان شعری است. (از معجم المؤلفین ج 9 ص 244 از الوافی ج 3 ص 7 و قضاه دمشق ص 39)
ابن حسن بن محمد بن حسن بن قاسم حسنی فاطمی علوی. مشهور به شریف. وی جد ملوک سجلماسی در مغرب اقصی بود. جد او حسن بن قاسم نخستین فرد از این خاندان بود که از ینبعالنخل در حجاز، وارد مغرب شد. علی شریف درسجلماسه پرورش یافت و دیرزمانی در فاس اقامت گزید وبارها در جهاد شرکت کرد و برای پادشاهی از وی دعوت کردند اما او نپذیرفت. و در سال 1069 هجری قمری در سجلماسه درگذشت. (از الاعلام زرکلی از الاستقصاء ج 4 ص 4)
ابن حسن بن محمد بن حسن بن قاسم حسنی فاطمی علوی. مشهور به شریف. وی جد ملوک سجلماسی در مغرب اقصی بود. جد او حسن بن قاسم نخستین فرد از این خاندان بود که از ینبعالنخل در حجاز، وارد مغرب شد. علی شریف درسجلماسه پرورش یافت و دیرزمانی در فاس اقامت گزید وبارها در جهاد شرکت کرد و برای پادشاهی از وی دعوت کردند اما او نپذیرفت. و در سال 1069 هجری قمری در سجلماسه درگذشت. (از الاعلام زرکلی از الاستقصاء ج 4 ص 4)
